W dzisiejszym artykule przedstawię praktyczne wykorzystanie funkcji zawartych w module Menadżer Automatyzacji dla oprogramowania ALPHACAM. Przede wszystkim skupimy się na przetworzeniu plików w formacie .dxf w celu zaimplementowania odpowiednich styli obróbczych, a następnie nałożenie tych części na arkuszu.
W poprzednim artykule Podstawowe funkcje Menadżera Automatyzacji ALPHACAM zostały omówione poszczególne zakładki i opcje tego modułu, w poniższym artykule nie będzie dokładnie opisanych funkcjonalności niektórych przycisków. Zapraszam już teraz do nadrobienia i zapoznania z artykułem.
Tymczasem przejdźmy do konkretów.
Poniższa kolejność konfiguracji poszczególnych zakładek jest to proponowana optymalna ścieżka pracy w module. W module „Menadżer Automatyzacji” mamy możliwość utworzenia wszystkich potrzebnych ustawień poprzez „Kreator Przetwarzania” dostępny w zakładce „Przetwarzanie”
Krok 1 – dostosowanie konfiguracji
Poprzez wybranie w oknie konfiguratora (rys. 1) po lewej stronie nazwy „Konfiguracje” (1) mamy możliwość dodania nowej konfiguracji poprzez naciśniecie przycisku „Dodaj Nową Konfigurację” (2). Poniżej pojawia się okno nowej konfiguracji (3), a w prawym oknie dostępne opcje (4).
Tutaj decydujemy o głównych opcjach naszego zadania, czyli na przykład jak mają nazywać się nasze arkusze i części po przetworzeniu czy też nazwy programów NC. Określamy tu również ścieżkę, gdzie maja być zapisywane pliki wygenerowane przez „Menadżer Automatyzacji”.
W naszym przypadku najbardziej będą nas interesowały dwie zakładki opcji konfiguracji: „Opcje Nestingu” i „Domyślne ustawienia zadania”.
Opcje nestingu (rys. 2) pozwalają na zdefiniowanie odpowiedniej metody nakładania oraz wybranie dodatkowych opcji aby maksymalnie zoptymalizować proces nakładania części na arkuszu. Większość domyślnych opcji w tym oknie jest poprawna dla naszego przykładu, jedyne co warto dodać to „Odstęp między ścieżkami” (1), „Odstęp Na Krawędzi Arkusza” (2) oraz „Dodatkowy Odstęp Przy Wejściu” (3).
Jedyne co pozostało nam w tym kroku to dostosowanie opcji domyślnych ustawień zadania (rys 3). Tak jak poprzednio większość ustawień dla naszego przykładu jest poprawna, jednakże musimy upewnić się, że opcja „Czy nakładać” (1) jest zaznaczona. Spowoduję to, że pliki które będziemy dodawać do naszego zadania domyślnie będą miały zaznaczoną tą opcję.
Jako pierwszy krok w tworzeniu zadania wybrałem konfigurację z tego względu, że bez wcześniejszego jego przygotowania nie mamy możliwości wczytania żadnych plików do zadania. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie aby w miedzy czasie zmienić ustawienia w konfiguracji. Należy jednak pamiętać, że niektóre z tych opcji zadziałają tylko przy imporcie plików do zadania.
Krok 2 – ustawienia odwzorowania warstw
W tym kroku przygotowujemy reguły w jaki sposób będą implementowane style obróbcze w odniesieniu do konkretnych warstw. Przed przystąpieniem do dostosowywania tych ustawień należy przygotować „Menadżera warstw”, więcej na ten temat można znaleźć na naszym blogu.
Wybieramy zakładkę „Ustawienia Odwzorowania Warstw” (rys. 4), a następnie przycisk „Nowe Ustawienia” (1). Poniżej w oknie pojawia się zakładka nowych ustawień gdzie mamy możliwość wybrania warstw dla przetwarzanych części. Zaznaczając zakładkę „Warstwy” uaktywnia się nam opcja „Dodaj warstwy z rysunku” (2). Wybierając tę opcję zostaniemy poproszeni o wybranie na przykład „Menadżera warstw” ze wcześniej zdefiniowanymi regułami dotyczącymi warstw. Po wybraniu, pod zakładką „Warstwy” pojawią się zaimportowane warstwy (3). Następnie aby przypisać do tych warstw styl należy z okna styli (4) zaznaczyć dany styl i przeciągnąć go metodą „drag&drop”. Tak przypisane style do warstw można jeszcze edytować w oknie pojawiającym się po prawej stronie (5).
Ostatnią rzeczą, o której trzeba wspomnieć są opcje samych ustawień odwzorowania warstw. Zaznaczając zakładkę „Nowe ustawienia” po prawej stronie pojawi nam się okno ustawień (rys. 5). Możemy tu zdefiniować czy chcemy rozpoznawać cechy i w jaki sposób ma być to wykonane, czy część ma być automatycznie wyrównana podczas przetwarzania oraz czy mają być wykonywane reguły przypisywania warstw poprzez menadżera, i auto-menadżera warstw.
odwzorowania warstw
Krok 3 – materiały
W tym kroku definiujemy materiały, które następnie zostaną wykorzystane do zdefiniowania odpowiedniego arkusza. Aby zdefiniować arkusz musimy najpierw przejść do zakładki „Materiały”
(rys. 6) dodać materiał poprzez naciśniecie przycisku „Dodaj Typ Materiału” (1), następnie przycisk „Dodaj Grubość” (2) gdzie definiujemy grubość naszego materiału i na koniec „Dodaj Arkusz” (3). Każde naciśniecie przycisku powoduje dodanie nowych zakładek w oknie po lewej stronie (4). Zaznaczając każdą z tych zakładek po prawej stronie pojawiają się opcje dedykowane do tej zakładki (5). Dla naszego przypadku domyślne opcje są wystarczające, ale nic nie stoi na przeszkodzie dostosowania ich do swoich indywidualnych potrzeb.
Krok 4 – sortowanie obróbek
Zakładka „Sortowanie obróbek” (rys. 7) w oknie „Menadżera Automatyzacji” pozwala na zdefiniowanie kolejności wykonywania operacji na przetwarzanych plikach. Kolejność tą możemy określić na podstawie wykonywania po sobie kolejnych styli obróbczych lub poprzez wykorzystywane w procesie narzędzia. W naszym przykładzie zdefiniujemy kolejność obróbek poprzez style. W tym celu należy najpierw zaznaczyć zakładkę „Listy Menadżera Automatyzacji” (1), następnie pojawia się aktywny przycisk „Dodaj nową listę uporządkowania” (2), po naciśnięciu go pojawia się lista kolejności obróbek. Zaznaczając tę listę aktywujemy przycisk „Importuj odwzorowanie warstw z Instalatora” (3). Z prawej strony od tego przycisku mamy do wyboru z jakich ustawień odwzorowania warstw chcemy pobrać wykorzystywane style obróbcze. Naciśniecie przycisku powoduje pojawienie się tych styli w środkowym oknie (4). Teraz wystarczy zaznaczyć dany styl i poprzez przyciski zakładki „Sortowanie obróbek” (5) wybrać odpowiednią kolejność.
Krok 5 – przetwarzanie
Ostatnim krokiem w celu pełnego skonfigurowania menadżera automatyzacji, jest utworzenie zadania i wybranie wcześniej przygotowanych konfiguracji. W tym celu należy przejść do zakładki „Przetwarzanie” (rys. 8) w oknie „Menadżera Automatyzacji”. Zadania możemy grupować według klientów lub tworzyć jako niezależne. Nowe zadanie tworzymy poprzez wybranie przycisku „Nowe Zadanie” (1). Zaznaczając utworzone zadanie, po prawej stronie, pojawiają się dwa nowe okna, pliki zadania i ustawienia.
Najpierw musimy wybrać odpowiednie ustawienia, czyli kolejno: zestaw konfiguracyjny, ustawienia odwzorowania warstw, kolejność obróbek i materiał (2). Po ustawieniu tych opcji możemy importować nasze pliki. Dodajemy je poprzez zaznaczenie naszego zadania i wybranie przycisku „Dodaj Pliki do Zadania” (3). Uruchomione zostaje okno Eksploratora Windows, w którym wybieram pożądane części do przetworzenia. Jeżeli do tej pory nie otrzymaliśmy żadnego komunikatu z błędem to najprawdopodobniej wszystkie nasze ustawienia zostały stworzone poprawnie. Na tym etapie pozostaje jedynie uruchomienie przetwarzania poprzez wybranie przycisku „Przetwórz Zadanie” (4).
Efekt końcowy
Po naciśnięciu przycisku „Przetwórz Zadanie” następuje uruchomienie funkcjonalności „Menadżera Automatyzacji” i przetwarzanie części zgodnie ze skonfigurowanymi ustawieniami. W naszym przykładzie jest to wygenerowanie obróbek i nałożenie na arkusz wybranych plików .dxf zawierających geometrie. W trakcie przetwarzania możemy mieć wgląd na to jak działa zastosowana przez nas metoda nakładania, a po samym przetworzeniu pojawia się okno z lokalizacją wygenerowanych plików, części, nestingu i kodu-g z bezpośrednim dostępem do folderów (rys.9).
Podsumowując, „Menadżer Automatyzacji” to narzędzie, które pozwala w sposób automatyczny przetwarzać wiele plików w zależności od zdefiniowanych reguł i konfiguracji przetwarzania. Pozwala to na zaoszczędzenie czasu, przy wdrażaniu nowych elementów do produkcji seryjnej. Warto również nadmienić, iż w menadżerze automatyzacji można nie tylko przetwarzać części do nałożenia ale również po prostu przetwarzać części do produkcji jednostkowej. Oprócz tego w zależności od poziomu ALPHACAM można przetwarzać bryły w różnym rozszerzeniu, na przykład SLDPRT.
„Menadżer Automatyzacji” dostępny jest już od poziomu Essential i jest darmowy, dlatego zachęcam do przetestowania zarówno nowych jak i już doświadczonych użytkowników oprogramowania ALPHACAM.
