Projektowanie instalacji elektrycznych jest sporym wyzwaniem inżynierskim. Projektant oprócz tego, że musi dobrać i uwzględnić wszystkie niezbędne komponenty elektryczne do wykonania układu, musi także właściwie je rozplanować na rzeczywistym obiekcie. Wydaje się dużo? To dodajmy do tego wymagania związane z optymalizacją kosztów czyli zaplanowanie tras przewodów i kabli, oszacowanie ich długości, dobranie koryt, przepustów. Lista składowych, za które odpowiada projektant stale się powiększa.
Warto usprawnić ten proces, tak aby routing zarówno cieszył oko klienta jak i oddawał rzeczywiste ułożenie przewodów w projekcie. Poniżej przedstawię kilka sztuczek pozwalających na uzyskanie jak najlepszych efektów przy tworzeniu trasy.
Określanie ścieżki wyznaczania trasy
Na wstępie należy zaznaczyć, że poprawnie poprowadzona trasa to taka dla której określono ścieżkę wyznaczania trasy. Jest to funkcja dostępna w zakładce SOLIDWORKS Electrical 3D. Należy pamiętać, że są specjalne obiekty (takie jak koryta kablowe), które mają wbudowany szkic trasy w drzewo operacji. Dla takich elementów nie trzeba określać szkicu trasy.
Ścieżka wyznaczania trasy jest szkicem 3D, którego nazwa tworzona jest w sposób następujący „EW_PATHX” gdzie parametr X oznacza numer szkicu. W sytuacji gdy mamy kilka ścieżek, program automatycznie dba o to, żeby nadawać nazwy kolejnym szkicom zgodnie z numeracją. Po uruchomieniu narzędzia określ ścieżkę wyznaczania trasy można zdecydować czy utworzyć nowy szkic od zera, czy może skorzystać z już wcześniej narysowanego szkicu 3D i konwertować go na szkic trasy. UWAGA! Dopóki nie skojarzymy danego szkicu 3D jako ścieżkę wyznaczania trasy, program będzie ignorował go podczas tworzenia tras przewodów.
Aby łatwo rozróżnić ścieżki wyznaczania trasy, można przypisać im dowolny kolor z palety kolorów. Pozwala to na zastosowanie kliku różnych scenariuszy układania przewodów i kabli, dzięki którym można osiągnąć żądany efekt routingu. W przypadku utworzenia nowego szkicu otrzymamy stosowny komunikat.
Tworzenie ścieżki wyznaczania trasy
Przygotowując ścieżkę wyznaczania trasy należy pamiętać, że program będzie starał się jak najdokładniej odwzorować narysowany kształt. Ścieżka trasy powinna zatem zostać narysowana w taki sposób, żeby możliwe jak najbardziej „rozluźnić” więzy nadawane przez szkic.
W przypadku gdy ścieżka wyznaczania trasy będzie zbyt dokładna, efekt routingu może być niezadowalający, dodatkowo może wystąpić błąd promienia gięcia dla trasy. Poniżej przedstawiono sytuację gdy zbyt dokładnie narysowano trasę. Efekt routingu jest następujący:
Przygotuję teraz szkic trasy, który „rozluźni” przewody i pozwoli na swobodne ich zaginanie zgodnie z promieniami gięcia określonymi w programie SOLIDWORKS Electrical Schematic. Proces rozluźniania polegać będzie na tym, że zamienię przygotowaną wcześniej trasę na linie konstrukcyjne, a następnie narysuję na nich odcinki wskazujące trasę.
Do odcinka dodaję wiązanie wymiaru i parametryzuję pozostałe względem jednego, tak aby móc szybko zmieniać odległość od skrzyżowania dwóch odcinków.
Docelowo „rozluźniony” szkic trasy wygląda następująco:
Dzięki zastosowaniu takiego podejścia routing wygląda następująco:
Dzięki zastosowaniu powyższego podejścia otrzymujemy rzeczywiste ułożenie przewodów w danym obiekcie elektrycznym. Dodatkowo mamy pewność, że obliczone przez program długości jak najwierniej odzwierciedlają rzeczywistość. Ostatnim, nie miej istotnym faktem jest to, że przewody poprowadzone w ten sposób zachowują nadane im promienie gięcia.