Dla dużej grupy inżynierów sytuacja, którą opisałem w kolejnym zdaniu jest codziennością i będzie wyglądała bardzo znajomo. „Inżynier A” musi wysłać część, którą zaprojektował przy użyciu SOLIDWORKS „Inżynierowi B”, , który pracuje w Pro Engineer. Jak wiemy jest to problemem i nie będzie mógł go otworzyć w innym.
Wynika to z zastrzegania formatów przez producentów. Firmy produkujące oprogramowania CAD chcą promować rozwiązania przy wykorzystaniu swoich pakietów modelowania. Jednym ze sposobów, aby to zrobić jest tworzenie własnych formatów pliku. Każde oprogramowanie ma odrębny format pliku, więc komunikacja między nimi to duży kłopot.
Możliwość zapisania naszych modeli w neutralnym formacie rozwiązuje ten problem. Neutralny format pliku to taki, który może być przekazywany pomiędzy różnymi programami, a czasem i wersjami. Mam tu ma myśli otwieranie modelu w starszych wersjach. W naszym przypadku inżynierowie mogą przekazywać sobie pliki w tych formatach i pracować z nimi w razie potrzeby.
Najczęstsze warianty neutralnych formatów plików jest IGES oraz STEP. Można je rozpoznać po rozszerzeniu pliku – kończą się na: .iges, .igs, .stp lub .step.
Trochę historii
W połowie lat siedemdziesiątych, rząd Stanów Zjednoczonych miał problem ze stosowaniem formatów przez wszystkich producentów CAD’a. Miliony dolarów i niezliczone godziny pracy zostały zmarnowane na żmudny proces wymiany i konwersji danych pomiędzy wszystkimi systemami. Można sobie wyobrazić, jak ta czasochłonna procedura wyglądała na przykład przy projekcie lotniskowca z setkami dostawców.
Dlatego też „Air Force”, w połączeniu z „Boeingiem” i kilkoma innymi partnerami z branży, uruchomiło projekt mający na celu stworzenie neutralnego formatu pliku. Tak powstał IGES (Initial Graphics Exchange Specification), elastyczny format plików, który ujednolica dokumentacje 2d, model 3d i może być używany przez wszystkie główne oprogramowania CAD.
Od lat osiemdziesiątych Departament Obrony USA wymagał, aby format IGES był stosowany do wszystkich zamówień w dziedzinie obronności. Rozwiązanie to przyjęło się też w innych sektorach, m.in. w przemyśle.
STEP (Standard for the Exchange of Product data) został stworzony w latach osiemdziesiątych. ISO (International Standards Organization), zajmujące się m.in. tworzeniem globalnego standardu dla różnych typów formatów, uznało STEP za ulepszony format IGES.
IGES vs STEP
IGES jest najbardziej rozpowszechnionym formatem i jest obsługiwany przez prawie wszystkie główne systemy CAD na całym świecie.
Plik zawiera podstawowe informacje:
- Geometria 2D i 3D ,
- adnotacje i linie,
- Elementy do modelowania metodą elementów skończonych (MES).
STEP jest nowszym standardem, nie jest tak bardzo rozpowszechniony jak IGES, ale jego popularność wciąż rośnie.
Pliki STEP zawierają te same informacje co IGES oraz kilka dodatkowych:
- topologia,
- tolerancja,
- właściwości materiału.
Podsumowanie
W większości przypadków, kiedy zależy nam tylko na dokumentacji lub modelu 3D, oba formaty są odpowiednie do pracy. Dla kompatybilności najbezpieczniej zacząć od formatu IGES, ponieważ jest on bardziej rozpowszechniony, a co za tym idzie – większość programów CAD sobie z nim poradzi.
Inżynier powinien jednak wziąć też pod uwagę, jakie informacje będą udostępniane razem z modelem. Jeśli plik musi zawierać więcej informacji np. tolerancje, właściwości materiału itd. to należy użyć STEP. A może tych informacji właśnie nie chcesz przekazywać?
