SOLIDWORKS często oferuje nam wiele różnych metod na osiągnięcie danego celu – nie inaczej jest w przypadku projektowania konstrukcji spawanych. Po pierwsze, możemy skorzystać z modułu Konstrukcji Spawanych (ang. Weldments), dzięki któremu zaprojektujemy naszą konstrukcję spawaną jako część wieloobiektową. Jako alternatywne podejście, można zupełnie zignorować moduł Konstrukcji Spawanych i zaprojektować tę samą konstrukcję jako złożenie.
Na pierwszy rzut oka można uznać, że skoro w programie dostępny jest dedykowany moduł do projektowania Konstrukcji Spawanych, to powinno się go zawsze używać. Wielu konstruktorów tak właśnie robi i bardzo często moduł Konstrukcji Spawanych w pełni spełnia ich oczekiwania. Natomiast jeśli przyjrzymy się temu tematowi bliżej, to okaże się, że od lat w środowisku użytkowników SOLIDWORKS jest obecna dyskusja mająca na celu ustalenie, która z tych metod jest lepsza. Okazuje się, że zarówno jedna jak i druga metoda ma swoje specyficzne zalety, które w tym artykule postaram się opisać.
Aby podjąć decyzję, która metoda będzie dla nas lepsza, musimy odpowiedzieć sobie na kilka pytań:
Czy w naszych konstrukcjach większość elementów będą stanowiły profile?
Moduł Konstrukcji Spawanych sprawdza się doskonale w pracy z profilami. Im więcej ich w naszej konstrukcji, tym więcej mamy do zyskania, korzystając z tego modułu.
Jeżeli natomiast w naszej konstrukcji dużo jest elementów nie będących profilami, to możemy rozważyć zaprojektowanie jej jako złożenie. Będziemy mieli w ten sposób pełną kontrolę nad każdym z elementów, gdyż każdy z nich będzie posiadał osobny plik części oraz osobny rysunek.
Wśród elementów tej konstrukcji, przewagę stanowią profile. Przy użyciu modułu Konstrukcji Spawanych zaprojektujemy taką ramę znacznie szybciej, niż tworząc złożenie.
Zobacz również: 5 kroków, aby stworzyć własny profil konstrukcji spawanych w SOLIDWORKS
Czy wystarczy nam jeden rysunek dla całej konstrukcji, czy potrzebujemy również oddzielnych rysunków dla jej poszczególnych elementów?
Jeżeli chcemy zaprojektować naszą konstrukcję jako integralną całość i wystarczy nam jeden rysunek dla całej konstrukcji, to moduł Konstrukcji Spawanych sprawdzi się doskonale. Części możemy pokazać jako detale na ogólnym rysunku konstrukcji, ale ograniczeniem jest to, że nie będziemy mogli stworzyć dla nich indywidualnych rysunków. Możemy natomiast przypisać im numery części jako właściwości listy elementów ciętych i będą one widoczne na rysunku. Jeżeli jednak wymagane są indywidualne rysunki pojedynczych elementów, to lepszym rozwiązaniem może okazać się zaprojektowanie konstrukcji jako złożenie.
Czy jakieś elementy będą ponownie wykorzystywane w innych konstrukcjach lub złożeniach?
Jeżeli tak, to lepiej może sprawdzić się złożenie. W tym przypadku każda część ma swój unikalny plik i może być swobodnie umieszczana w innych podzespołach w zakresie danego projektu, czy też w innych projektach. W przypadku konstrukcji wykonanej przy pomocy modułu Konstrukcji Spawanych otrzymujemy jeden plik części i nie mamy bezpośredniego dostępu do pojedynczych elementów konstrukcji.
Czy wolimy pracować ze szkicami, czy z wiązaniami?
Tu dużą rolę odgrywają indywidualne preferencje konstruktorów. Podczas pracy z modułem Konstrukcji Spawanych, użytkownik powinien biegle posługiwać się szkicami 2D oraz 3D, zwłaszcza, że każde późniejsze zmiany w konstrukcji, będą się wiązały się z ich edycją. Natomiast w przypadku złożeń, użytkownik będzie głównie pracował z wiązaniami, więc dla osoby biegłej w tworzeniu i edytowaniu wiązań, może to być lepsze rozwiązanie.
Czy istotna jest dla nas jak najmniejsza liczba plików?
Jeżeli tak, to zdecydowanie lepsze jest skorzystanie z modułu Konstrukcji Spawanych i stworzenie konstrukcji jako część wieloobiektowa. Wówczas cała konstrukcja będzie istniała jako jeden plik części, a jeżeli doliczymy plik rysunku, to będą to razem dwa pliki. W przypadku modelowania metodą złożenia, otrzymamy pliki dla wszystkich unikalnych komponentów, a więc będzie ich znacznie więcej.
Poniżej przedstawiam porównanie dwóch metod, konfrontując ich poszczególne cechy.
Konstrukcja spawana jako część wieloobiektowa (użycie modułu Konstrukcji Spawanych)
- Modelowanie ruchu pomiędzy komponentami jest niemożliwe (konstrukcje spawane z reguły nie są ruchome, więc nie stanowi to problemu).
- Wszystkie dane parametryczne są zawarte w jednym pliku, a więc tworzenie konstrukcji polega na edycji jednego pliku.
- Nie mamy bezpośredniego dostępu do pojedynczych elementów konstrukcji, zatem nie możemy ich łatwo umieszczać w innych złożeniach, ani nie możemy łatwo tworzyć indywidualnych rysunków wykonawczych.
- Wstawianie, przycinanie i wydłużanie profili jest zautomatyzowane.
- Poszczególne elementy konstrukcji, ich pozycja i wymiary są tworzone i kontrolowane poprzez edycję szkiców oraz przy pomocy funkcji np. „Przenieś/Kopiuj”.
- Właściwości listy elementów ciętych zawierają informacje o elementach konstrukcji (materiał, długość, masa itp.).
- Niedostępne są funkcje zwiększające wydajność, co w przypadku dużych konstrukcji może okazać się problemem.
Konstrukcja spawana jako złożenie
- Możliwe jest modelowanie ruchu pomiędzy komponentami.
- Dane parametryczne są zawarte w wielu plikach, którymi trzeba zarządzać. Obecność wszystkich plików części oraz pliku złożenia jest wymagana do pracy.
- Mamy pełen dostęp do pojedynczych części, każda z nich może być łatwo umieszczana w innych złożeniach, a także można łatwo tworzyć indywidualne rysunki wykonawcze.
- Wstawianie i dopasowywanie profili musi być wykonywane ręcznie.
- Poszczególne elementy konstrukcji są pozycjonowane ręcznie przy pomocy wiązań.
- Informacje o komponentach są zawarte w ich właściwościach dostosowanych.
- Mamy do dyspozycji funkcje zwiększające wydajność, m. in. komponenty odciążone, tryb dużego złożenia itp.
Podsumowanie
Jak widać, oba podejścia do projektowania konstrukcji spawanych, mimo, że pozwalają na uzyskanie zbliżonego efektu końcowego, tj. modelu konstrukcji spawanej wraz z dokumentacją, z technicznego punktu widzenia istotnie się od siebie różnią. Mam nadzieję, że korzystając z powyższego zestawienia, będziecie mogli łatwo je porównać.
Ale co w przypadku, gdy żadna z metod nam w pełni nie odpowiada? Na przykład, jeżeli zależy nam, aby profile były, podczas tworzenia konstrukcji, automatycznie przycinane i dopasowywane, ale jednocześnie będziemy potrzebowali indywidualnych rysunków poszczególnych części (w oddzielnych plikach) ?
Co ciekawe, SOLIDWORKS daje nam możliwość połączenia zalet obu tych metod. Możemy bowiem zamodelować naszą konstrukcję korzystając z modułu Konstrukcji Spawanych, a następnie używając funkcji „Zapisz obiekty” możemy zapisać konstrukcję jako złożenie, a poszczególne elementy do osobnych plików. Jednak przy wykonywaniu tej operacji wymagana jest pewna doza ostrożności. Jest to jednak temat na oddzielny artykuł.
Chcesz dowiedzieć się więcej? Zobacz 7 filmów szkoleniowych | konstrukcja spawana
