W poprzedniej części artykułu rozpoczęliśmy pracę nad modelem rakiety tenisowej w SOLIDWORKS. Dziś przedstawię wam kolejne kroki, które udoskonalą nasz projekt.
Naciąg
Tym samym dotarliśmy do ostatniego elementu budowy rakiety, jednocześnie do elementu najbardziej czasochłonnego, czyli naciągu. Na początek wstawiam szkic na płaszczyźnie przedniej i rysuję linię pionową, w miejscu gdzie jest najbardziej lewa linka naciągu rakiety (posiłkuję się tutaj obrazkiem wstawianym na samym początku). Następnie robię wyciągnięcie po ścieżce z profilem kołowym o średnicy Ø2 mm (linki mają grubość w zakresie 1.1-1.4 mm, ale przy 2 mm będzie łatwiej zrozumieć skąd się bierze dany wymiar). Opcja Scalaj wyniki powinna być odznaczona.
Tak utworzony pręt powielam szykiem liniowym, żeby uzyskać 16 sztuk odsuniętych od siebie co 13.6 mm (wartość ta jest najbardziej zbliżona do rozstawu linek widocznych na obrazku). Teraz używam operacji Przenieś/Kopiuj obiekty z zakładki Edycja bezpośrednia 3 razy. Za pierwszym razem zaznaczam wszystkie utworzone walce w szyku (16 sztuk), zaznaczam opcję Kopiuj i zatwierdzam operację. Dzięki temu będę miał kopię wszystkich linek w pozycji bazowej (osie leżą na płaszczyźnie przedniej). Ponownie używam operacji Przenieś/Kopiuj obiekty, odznaczam opcję Kopiuj (jeśli trzeba) i wybieram co drugi walec, zaczynając od pierwszego. Przenoszę je o 0.5 mm w osi Z (ponad płaszczyznę przednią). Po zatwierdzeniu jeszcze raz używam tej samej operacji, znowu zaznaczam co drugi walec, ale teraz zaczynając od drugiego z kolei i przesuwam je o 0.5 mm przeciwnie do osi Z (poniżej płaszczyzny przedniej). Muszę je przenieść o ¼ średnicy, żeby poziome linki też były wygięte, inaczej ich oś będzie prosta. Na poniższym obrazku na niebiesko są zaznaczone bryły w pozycji bazowej.
Przy pomocy operacji Przenieś ścianę wydłużam „linki”, które są w pozycji bazowej (nie były przesuwane i ich osie leżą na płaszczyźnie przedniej), w taki sposób, jak na obrazku poniżej.
To dobry moment, żeby zrobić sobie geometrię konstrukcyjną, która się przyda w kolejnych operacjach. Dlatego używając operacji Odsunięcie powierzchni, odsuwam powierzchnię wewnętrzną rowka na zewnętrznej ścianie ramy rakiety o 1 mm. Od razu chowam tą powierzchnię, ponieważ będę jej używał później.
W tym momencie powinienem wyciąć otwory pod pionowe linki naciągu, ale ponieważ mam 2 części, w których będę robił otwory, to potrzebuję jeszcze kilka kopii walców. Znowu używam operacji Przenieś/Kopiuj obiekty i kopiuje bryły zaznaczone na obrazku. Następnie używając operacji Połącz z zakładki Edycja bezpośrednia, wycinam otwory przy pomocy walców z ramy rakiety i w drugiej operacji z łącznika w sercu rakiety. Na środku łącznika nie będzie otworów. Po tej operacji zostaną nam tylko te „linki” które były poprzesuwane naprzemiennie w górę i w dół o 0.5 mm.
Wstawiam płaszczyznę równoległą do płaszczyzny górnej, w miejscu w którym znajduje się pierwsza od góry linka na obrazku rakiety. Na niej wstawiam szkic, rysuję poziomą linię i robię Wyciągnięcie po ścieżce z profilem kołowym o średnicy Ø2 mm (opcja Scalaj wyniki musi być odznaczona). Ukrywam tą bryłę oraz ramę rakiety i wstawiam kolejny szkic na tej samej płaszczyźnie. Tym razem rysuję naprzemiennie linie, które są styczne do walców tworzonych wcześniej. Na łączeniu dodaję łuk styczny do walca (może to być zaokrąglenie o promieniu równym tym walcom, czyli R1 mm). Rząd niżej linka będzie wygięta w drugą stronę, więc musiałbym jeszcze raz narysować taki szkic. Zamiast tego skopiuje 2 segmenty z każdej strony i je dokleję, a później przesunę całość w fazie. Jak widać na obrazku poniżej, osie stykają się z wcześniej przygotowanymi bryłami, natomiast nie możemy ich traktować jako linki, tylko jako geometrię konstrukcyjną, która pomaga nam zamodelować poziomą linkę.
Robię wyciągnięcie po ścieżce profilu kołowego o średnicy Ø2 mm (opcja Scalaj wyniki musi być odznaczona). Ponieważ linki w poziomie nie są odsunięte w równych odległościach, to umieszczam je w prawidłowych miejscach (posiłkując się obrazkiem umieszczonym na samym początku) kombinacją operacji Szyk liniowy i Przenieś/Kopiuj obiekty. Należy tutaj pamiętać, żeby za każdym razem zaznaczać bryłę poziomej linki prostej i tej wygiętej. Dlatego trzeba ponownie pokazać bryłę prostej linki.
Linki pionowe były robione przy pomocy szyku, więc linki poziome możemy przesunąć w fazie. Zaznaczam co drugą poziomą linkę i przy pomocy operacji Przenieś/Kopiuj obiekty przesuwam je w poziomie (w kierunku X) o 13.6 mm. Wstawiam też płaszczyznę równoległą do płaszczyzny prawej, złapaną za punkt środkowy skrajnej lewej, pionowej „linki”.
Kolejnym krokiem jest wydłużenie w obie strony (można też było na oryginalnym szkicu narysować dłuższą linią, wychodzącą poza granicę ramy rakiety) poziome proste linki. Te linki posłużą mi do wycięcia otworów w ramie rakiety przy pomocy operacji Połącz. Pionowe pręciki już nie będą mi potrzebne, dlatego je skasuję używając operacji Zachowaj/Usuń obiekty. Opcja ta jest dostępna po kliknięciu PPM na bryle w folderze Obiekty bryłowe, znajdującym się na górze drzewka historii.
Analogicznie będę robił powyginane linki w pionie. Wstawiam szkic na ostatnio zrobionej płaszczyźnie i przy pomocy operacji Krzywa przecięcia, wybierając kolejne linki, uzyskam krzywe przecięcia z moją płaszczyzną (okręgi). Poprzednio dorysowywałem do takich okręgów ścieżkę, ale w tym wypadku linki by przenikały przez siebie (poprzednio też przenikały, ale tam chodziło o co innego). Dlatego teraz trzeba jeszcze każdy taki okrąg odsunąć o 1 mm (wartość promienia linki). A następnie narysować odpowiednią ścieżkę jak w przypadku linki poziomej, a następnie ją przedłużyć przy pomocy linii, która mniej więcej przy ramie rakiety dotyka osi płaszczyzny na której szkicuje.
Po tak narysowanym szkicu wykonuję operację Wyciągnięcia po ścieżce z profilem kołowym o średnicy Ø2 mm. Następnie powielam tą linkę szykiem liniowym, w którym będzie 8 sztuk odsuniętych od siebie co 27.2 mm. Jest to dwukrotnie większa odległość niż na samym początku, ponieważ tym razem robię co drugą linkę. Czemu nie robię wszystkich na raz i nie przesuwam w fazie? Ponieważ poziome linki nie są odsunięte od siebie w równych odległościach.
Z tego też powodu będę musiał powtórzyć ostatnią procedurę. Czyli wstawiam płaszczyznę odsuniętą od ostatnio dodanej na 13.6 mm. Na niej wstawiam szkic w którym rysuję ścieżkę linki, ale odwrotnie do ostatniej, wyciągam po ścieżce ze średnicą Ø2 mm i powielam szykiem, po 8 sztuk co 27.2 mm.
