Wydajność w złożeniach SOLIDWORKS – dobre praktyki (część I)

Temat słabej wydajności wśród użytkowników oprogramowania SolidWorks jest niestety dość powszechny. Otrzymuję od klientów wiadomości w stylu:

„Moja stacja robocza spełnia zalecane wymagania producenta, a złożenie i tak otwiera się przez 5 minut albo i dłużej – dlaczego?”

„Obracanie modelem sprawia mu ewidentne trudności, program się zacina, a czasem zdarzy się nawet, że się sam wyłącza, co jest nie tak?”

„Staram się pokazać klientowi dynamikę podzespołu, ale to nie wygląda dobrze, model cały klatkuje, grafika się psuje, co mam zrobić?”

Zakasam wtedy rękawy i ruszam do pomocy, bo wiem jak uciążliwe to może być dla nas wszystkich, ale jednocześnie wiem, że program SolidWorks potrafi sobie poradzić z naprawdę wymagającymi złożeniami. Musimy być świadomi, co go tak drastycznie obciąża i na biężąco weryfikować, czy nie dajemy mu do noszenia zbędnego ciężaru w postaci komponentów o bardzo dużej szczegółowości (o dużej ilości trójkątów graficznych) lub czy nasze komponenty nie zawierają masy błędów, których program podczas każdej przebudowy (jak i podczas zapisu czy otwierania) stara się zawsze naprawić. Zawsze zachęcam, aby śmielej posługiwać się narzędziami, które zostały specjalnie zaprojektowane do tego, aby nam pomagać w takich sytuacjach. Powodów słabej wydajności może być wiele, a może on też leżeć w jednej konkretnej przyczynie. Dzięki sporej ilości czasu spędzonej nad diagnostyką plików, ustawień software oraz specyfikacji hardware udało mi się sporządzić listę najczęściej występujących przyczyn, które po rozwiązaniu, znacząco poprawiały działanie oprogramowania. Zapraszam do przeczytania poniższego artykułu i zachęcam do uważnego przyjrzenia się swoim projektom i ustawieniom.

Artykuł został podzielony na dwie części: dobre praktyki oraz opcje systemu. Ustawienia dotyczące opcji systemu znajdą Państwo pod tym linkiem.

1. Optymalizacja plików importowanych

1.1 Diagnostyka importu, naprawa wadliwej geometrii

Diagnostyka importu analizuje wady geometrii powstałe podczas importu, naprawia wadliwe powierzchnie, łączy naprawione powierzchnie w zamknięte obiekty i przekształca zamknięte obiekty w bryły. Przy bardzo dużej ilości wadliwych ścian lub przerw między nimi, narzędzie może sobie nie poradzić z automatyczną naprawą wszystkich jednocześnie i wtedy trzeba przystąpić do ręcznej naprawy błednej geometrii (samodzielna modyfikacja za pomocą dostępnych narzędzi). Czasem warto również spróbować usuwać pojedyncze ściany lub ich częściowe zestawy (np. połowę lub mniej). Jeśli ścian jest dużo, to proces może okazać się czasochłonny – dajmy mu czas.

Diagnostyka importu jest dostępna, jeśli opcja 3D Interconnect jest wyłączona. Jeśli jest włączona, można przerwać połączenie importowanego pliku z oryginalnym plikiem CAD (utworzonym automatycznie przez SolidWorks) za pomocą PPM na operację importu oraz Przerwij połączenie. Dodatkowo należy pamiętać, że Diagnostyka importu nie będzie możliwa, jeśli dodamy jakąkolwiek nową operację do drzewa.

1.2 Usunięcie nieistotnych obiektów bryłowych

Zawsze dążymy do ograniczenia szczegółowości komponentów, jeśli nie jest ona wykorzystywana lub tym bardziej jeśli jest niewidoczna. Usuwając obiekty bryłowe (zwłaszcza sfery, zaokrąglone powierzchnie, gwinty) redukujemy ilość trójkątów graficznych w modelu. Wszelkie wyciągnięcia dodania czy wycięcia w postaci czcionek również obciążają system. Jeśli to możliwe, powinniśmy ograniczyć ich występowanie. Redukujmy nieistotne szczegóły do ścian zewnętrznych i punktów mocujących.

2. Jakość obrazu

Zarówno producent jak i my, pracując na dużych i szczegółowych złożeniach, zalecamy zmniejszenie jakości obrazu do około 1/10 suwaka. Obniżenie rozdzielczości to najlepszy i najszybszy sposób na ograniczenie występowania zbyt dużej ilości trójkątów graficznych. Jakość można zawsze zwiększyć na ostatnim etapie projektu, jeśli pojawi się taka potrzeba.

Bezpośrednio w złożeniu najwyższego poziomu można ustawić rozdzielczość dla wszystkich dokumentów odniesienia części.

3. Ocena wydajności

Ocena wydajności analizuje wydajność złożeń i sugeruje działania, które mogą ją usprawnić (jest również dostępna dla dokumentów cześci, jednak tam uzyskujemy ograniczoną ilość informacji – czas przebudowy każdej operacji). Narzędzie dostępne jest ze wstążki Oceń -> Ocena wydajności. Jeśli doświadczamy problemów z wydajnością warto się pochylić nad zawartością tego okna.

Weryfikacja oceny wydajności jest zorganizowana w następujących kategoriach:

• Wydajność otwierania
  • Wyświetla listę plików według ilości, czasu, jak zajęło ich otwieranie
  • informuje, czyli pliki zostały zaktualizowane do aktualnej wersji SOLIDWORKS
  • wyświetla listę otwartych plików, aktualizowanych podczas otwierania

Zalecenia:

Przekonwertować wszystkie części do najnowszej dostępnej wersji SolidWorks. Można do tego użyć harmonogramu zadań SolidWorks. Po przekonwertowaniu plików do nowszej wersji, dalsza edycja w starszych wersjach nie będzie możliwa.

• Wydajność wyświetlania
  • Wyświetla listę plików wegług liczby trójkątów graficznych zawartych w części. (komponenty nie są wyszczególniane, gdy suma trójkątów graficznych dla wszystkich wystąpień jest mniejsza niż 5000)
  • Wyświetla listę plików, w których jakość obrazu jest średniowysoka lub bardzo wysoka
  • Informuje, czy szybkość wyświetlania jest za niska podczas dynamicznych operacji wyświetlania, takich jak powiększanie, przesuwanie i obracanie
  • Jeżeli plik zawiera ponad 100 wyglądów zastosowanych do ścian, wyświetlane jest ostrzeżenie
  • W przypadku złożeń, których ramki graniczne są większe niż 1000 metrów, jeśli jeden lub więcej komponentów jest daleko od początku złożenia, wówczas złożenie pozornie znika po wpasowaniu w ekran.

Zalecenia:

Przeanalizować poziom szczegółowości komponentów, które charakteryzują się bardzo wysoką ilością trójkątów graficznych (redukcja złożonej i zbędnej geometrii do minimum, patrz pkt. 1, 2, 8, 12 oraz 13). Wyłączyć efekty specjalne w menedżerze wyświetlania, póki nie potrzebne (grafiki RealView, cienie w trybie cieniowania, okluzja otoczenia, perspektywa, kreskowane). Nie stosować tekstur i wyglądów do czasu, gdy nie są one potrzebne (utworzyć wyprowadzoną konfigurację bieżącego modelu i zastosować tekstury do tej wyprowadzonej konfiguracji – edytuj model, korzystając z konfiguracji, która nie ma tekstur).

• Wydajność przebudowy
  • Uruchamia testy diagnostyczne na danych pochodzących z ostatniej przebudowy modelu
  • Sprawozdaje czas przebudowy dla całego złożenia
  • Sprawdza liczbę wiązań, które są oceniane, gdy złożenie jest przebudowywane, oraz czas trwania oceny tych wiązań
  • Informuje, jeżeli relacje w kontekście, które dotyczą względnie dużych części mają znaczny udział procentowy w czasie trwania przebudowy złożenia
  • Informuje, jeżeli komponenty są przebudowywane wiele razy podczas przebudowy złożenia
  • Informuje, czy podzespół zawiera komponent z pojedynczą konfiguracją, który jest oparty na relacji w kontekście względem komponentu z wieloma konfiguracjami
  • Informuje o ostatniej przebudowie złożenia i pokazuje czas zużyty na przebudowę przez znaczące komponenty i operacje

Zalecenia:
Wiązania, które posiadają odniesienia do operacji złożenia są przebudowywane wolniej niż wiązania, które mają odniesienia do geometrii komponentu. Wiązania, które mają odniesienia do wystąpień komponentów, które są generowane przez szyk komponentów, są przebudowywane wolniej w porównaniu do wiązań, które mają odniesienia do komponentów niebędących w szykach – ogranicz wiązania z wynikami szyków, luster itp.

• Unikaj „łańcuchów powiązań”, gdzie A steruje B, B steruje C i tak dalej. Lepszą praktyką jest, aby A bezpośrednio sterowało zarówno B, jak i C.
• Jeśli musisz dodać zewnętrzne odniesienia do komponentów w złożeniu, przypisz je do kluczowych komponentów. Te kluczowe komponenty nie powinny zawierać operacji czy szkiców z zewnętrznymi odniesieniami, aby uniknąć cyklicznych odniesień.
• Unikaj dodawania relacji od komponentu na najwyższym poziomie do komponentu w podzłożeniu.
• Unikaj dodawania zewnętrznego odniesienia do operacji lub szkicu, która już zawiera zewnętrzne odniesienie.
• Unikaj dodawania zewnętrznych odniesień do operacji złożenia zależnych od czasu, czyli takich, których moment wstawienia do złożenia ma wpływ na końcową geometrię zlożenia (Kreator otworu, Serie otworów, Szyki komponentów, wszelkiego rodzaju wycięcia w złożeniu (wyciągnięcia, przez obrót, po ścieżce).

Warto przeczytać Odniesienia cykliczne w SOLIDWORKS

• • Wydajność ustawień
  • Informuje, czy opcja Weryfikacja przy przebudowie jest włączona

  Opcja Weryfikacja przy przebudowie wykonuje szczegółową ocenę modelu podczas przebudowy, która może spowolnić wydajność przebudowy.

  • • Gdy opcja ta jest wyłączona, oprogramowanie sprawdza każdą nową lub zmienioną operację pod kątem wszelkich przyległych ścian i krawędzi. Dla większości sytuacji ten domyślny poziom sprawdzania błędów jest wystarczający i pozwala na szybsze przebudowywanie modelu.
    • Gdy opcja ta jest włączona, oprogramowanie sprawdza każdą nową lub zmienioną operację pod kątem wszystkich ścian i krawędzi, a nie tylko przyległych. To zaznaczenie ma negatywny wpływ na szybkość działania. Przebudowywanie modelu jest znacznie wolniejsze i bardziej absorbuje zasoby jednostki centralnej.
  • Iinformuje o liczbie komponentów w pełnej pamięci, progu dużego złożenia oraz o włączeniu opcji Ustawienia dużego złożenia.

  Patrz pkt. 5 oraz 6. Wszystkie pozostałe zalecane ustawienia systemowe pod kątem optymalizacji wydajności opisane zostały w drugiej części tego artykułu.

  • • Statystyki

  W tym polu otrzymujemy informacje ilościowe dotyczące badanego złożenia:

  • • całkowita liczba komponentów
    • liczba niepowtarzalnych części i dokumentów części
    • liczba niepowtarzalnych podzespołów i dokumentów podzespołów
    • maksymalna głębokość hierarchii złożenia (dla zagnieżdżonych podzespołów)
    • liczba komponentów na najwyższym poziomie
    • liczba komponentów w pełnej pamięci, odciążonych oraz wygaszonych
    • liczba wiązań na najwyższym poziomie
    • liczba obiektów
  

  4. Wizualizacja złożenia

  Do szybkiej weryfikacji komponentów zawierających dużą ilość trójkątów graficznych możemy użyć narzędzia, które nazywa się Wizualizacja złożenia. Program listuje wszystkie części w tabelce oraz w kolumnach wyświetla ich ilość i żądany parametr – domyślnie jest to masa, natomiast zgodnie z ilustracjami poniżej możemy wskazać mu jako parametr Całkowita liczba trójkątów graficznych. Ustawiając (oraz dodając) markery kolorów na skali, możemy w szybki sposób znaleźć cześci, które są najbardziej obciążające z uwagi na skomplikowaną geometrię. W tym przypadku są to części, które są nawet niewidoczne z zewnątrz.

  

  5. Praca w trybie odciążonym

  Włączając model w trybie odciążonym tylko podzbiór danych modelu jest załadowany do pamięci. Pozostałe dane modelu są ładowane według potrzeb. Komponenty są automatycznie ładowane do pełnej pamięci, jak tylko wystąpi taka potrzeba podczas bieżącej sesji. Na pliku otwartym w trybie odciążonym możemy wykonać następujące operacje złożenia:

  • Dodawanie i usuwanie wiązań
  • Wybór krawędzi/ściany/komponentu
  • Operacje złożenia
  • Zmierz
  • Właściwości sekcji
  • Właściwości masy
  • Widoki rozstrzelone
  • Symulacja
  • Wykrywanie przenikania
  • Wykrywanie kolizji
  • Adnotacje
  • Wymiary
  • Geometria odniesienia złożenia
  • Widoki przekroju
  • Zaawansowany wybór komponentów

  Zalecenie:

  Praca ze złożeniami i rysunkami w trybie odciążonym oraz w miarę bieżących potrzeb automatyczne przywracanie danych do pełnej pamięci. Dodatkowo warto rozważyć korzystanie z ustawień dużego złożenia. Te narzędzia zostały zaprojektowane specjalnie do pracy przy bardziej złożonych projektach (tryb odciążony >500 komponentów, ustawienia dużego złożenia >1000 komponentów).

  6. Ustawienia dużego złożenia

  Ustawienia dużego złożenia to zbiór ustawień opcji systemu, które poprawiają wydajność złożeń. Tryb dużego złożenia można włączyć lub wyłączyć w dowolnym momencie. Dostęp do niego mamy za pomocą paska menu, należy kliknąć Narzędzia -> Ustawienia dużego złożenia lub przycisk dostępny we wstążce Złożenie.

  Następujące opcje staną się niedostępne (szare) na ich odpowiednich stronach opcji systemu lub na pasku narzędzi i zostaną one automatycznie ustawione jak opisano poniżej:

  • Opcje rysunków:
    • Podczas przeciągania widoku widoczna jest jedynie jego granica.
  • Opcje stylu wyświetlania:
    • Nowe widoki wstawiane są w stylu Ukryte linie usunięte, a jakość krawędzi w przedstawieniach krawędziowych i widokach ukrytych ustawiona jest jako robocza, ładowana jest minimalna ilość informacji o modelu, niektóre krawędzie mogą nie być wyświetlane, a jakość wydruku może być nieco gorsza.
  • Opcje wyświetlania:
    • Dynamiczne podświetlanie ścian, krawędzi lub wierzchołków w polu graficznym jest wyłączone podczas przemieszczania wskaźnika, anty-aliasing (wygładzanie krawędzi) jest wyłączony we wszystkich stylach oprócz cieniowanego, przezroczystość złożenia podczas edycji w kontekście jest wykluczona.
  • Opcje drzewa FeatureManager:
  • Geometria w polu graficznym nie podświetla się, jeśli przemieszczamy wskażnik po operacjach lub obiektach.
  • Opcje wydajności:
    • Przezroczystość jest wyłączona podczas przenoszenia części lub złożeń
    • Generowanie krzywizny – tylko na żądanie – wyświetlanie krzywizn jest wolniejsze, ale tylko przy pierwszym wyświetleniu
    • Poziom szczegółów – minimum
    • Program ładuje złożenia bez sprawdzania pod kątem nieaktualnych odciążonych komponentów
    • Aktualizowanie właściwości masy podczas zapisywania dokumentu jest wyłączone
    • Cienie w trybie cieniowania oraz Grafiki RealView są wyłączone

  7. Tryb przeglądania dużego projektu

  Tryb przeglądania dużego projektu pozwala na szybkie otwieranie bardzo dużych złożeń przy zachowaniu możliwości przydatnych przy wykonywaniu projektowego przeglądania złożeń. Po otwarciu złożenia w trybie przeglądania dużego projektu można:

  • Nawigować w drzewie projektu FeatureManager
  • Mierzyć odległości
  • Tworzyć przekroje poprzeczne
  • Ukrywać i pokazywać komponenty
  • Tworzyć, edytować i odtwarzać przejścia

  Tryb Przeglądania dużego projektu jest opracowany przede wszystkim jako środowisko dla szybkiego przeglądania projektów. Aby zapewnić prawidłową aktualizację wszystkich elementów, otwórz złożenie jako odciążone lub w pełnej pamięci. W drzewie operacji FeatureManager nie są wyświetlane informacje o operacjach złożenia, szykach komponentów czy wiązaniach.

  W przypadku komponentów z wieloma konfiguracjami wyświetlane są tylko te konfiguracje, które mają znacznik danych wyświetlania. Operacje złożenia, które nie są propagowane do poziomu części mogą wyświetlać się nieprawidłowo.

  

  8. Podniesienie wersji oprogramowania SOLIDWORKS + ew. PDM

  Kluczowe dla zwiększenia wydajności pracy jest posiadanie najnowszej wersji oprogramowania SOLIDWORKS, ponieważ z każdą nową wersją producent wprowadza poprawki i ulepszenia zwiększające wydajność pracy.

  Ponadto w wersji 2024 została wprowadzona funkcja „Krawędzie sylwetki z akceleracją sprzętową”, która znacząco wpływa na płynną manipulację widokami w rysunkach poprzez włączenie do działania karty GPU i w wyniku tego poprawienie wyświetlania krawędzi sylwetki w widokach ULU, ULW i Przedstawieniu krawędziowym.

  9. Konfiguracja Speedpak

  Speedpak tworzy uproszczoną konfigurację dla złożenia lub podzłożenia bez utraty odniesień. W przypadku bardzo dużych i skomplikowanych złożeń użycie konfiguracji SpeedPak może znacznie zwiększyć wydajność pracy w złożeniu i jego rysunku.

  Konfiguracja SpeedPak zasadniczo stanowi podzbiór części, ścian, geometrii odniesienia, szkiców i krzywych złożenia. Ponieważ używany jest tylko podzbiór elementów, zużycie pamięci jest mniejsze, co pozwala zwiększyć wydajność wielu operacji. Elementy zawarte w w konfiguracji SpeedPak nie mogą być edytowane lub wybrane, ale są wciąż normalnie widoczne dla użytkownika jako graficzna reprezentacja zewnętrznych ścian.

  Konfiguracji SpeedPak należy używać, gdy chcemy wstawić duże, skomplikowane złożenie do złożenia wyższego poziomu, zwłaszcza jeżeli chcemy zobaczyć całe złożenie SpeedPak, lecz potrzebujemy utworzyć wiązania i wymiary tylko do względnie niewielu lokalizacji.

  Można również użyć konfiguracji SpeedPak, aby ułatwić udostępnianie plików. Informacje SpeedPak są zapisywane w całości w pliku złożenia. Dlatego też podczas udostępniania złożenia, można wysłać tylko plik złożenia. Nie ma potrzeby dołączania plików komponentów.

  Podczas wymiarowania konfiguracji SpeedPak w rysunkach można wymiarować tylko do krawędzi uwzględnionych w konfiguracji SpeedPak, które są wyświetlane kolorem czarnym. Krawędzie, które nie są uwzględnione w konfiguracji SpeedPak są wyświetlane kolorem szarym.

  Zalecenie:

  Stosowanie konfiguracji Speedpak dla skomplikowanych podzłożeń.

  10. Szablony domyślne

  W przypadku podniesienia wersji oprogramowania, z uwagi na wprowadzane co roku zmiany w oprogramowaniu (dodatkowe narzędzia, zmodyfikowany zakres ich funkcjonalności, optymalizacja oraz korekty błędów), dobrą praktyką jest tworzenie nowych zaktualizowanych szablonów domyślnych na bazie nowej bieżącej wersji. Samo zaktualizowanie starych szablonów nie daje tych samych rezultatów.

  Zalecenie:

  Nowe projekty bazujące na aktualnych szablonach domyślnych. Aktualizacja szablonów domyślnych co rok lub co dwa.

  1.1. Dodatki

  Zalecenie:

  Wyłączyć nieużywane dodatki oraz wyłączyć ich automatyczne ładowanie podczas startu oprogramowania.

  11. Wymagania sprzętowe

  Sprawdź czy komputer spełnia wymagania sprzętowe – jeśli złożenie jest skomplikowane lub praca nad projektem wymaga większych zasobów to weź pod uwagę wymagania zalecane, a nie minimalne. Upewnij się, że korzystasz z certyfikowanych sterowników graficznych (odpowiednia kompilacja) oraz, że program korzysta z odpowiedniej karty graficznej (za pomocą SolidWorks Rx – poniżej).

  W linku poniżej znajdziesz cenny artykuł wyczerpujący wiedzę nt. sprzętu do oprogramowania typu CAD – zachęcam do zapoznania się z nim:

  Warto przeczytać: Zalecane wymagania sprzętowe dla SOLIDWORKS

  • Ustawienia karty graficznej

  Najlepiej zacząć od najbardziej trywialnych rzeczy, czyli upewnij się czy monitor zewnętrzny (jeśli używany), jest podłączony przewodem HDMI do wtyczki karty graficznej, nie wtyczki należącej do płyty głównej. Dzięki podłączeniu kabla wyświetlacza bezpośrednio do dedykowanej karty graficznej, procesor graficzny będzie miał priorytet nad procesorem zintegrowanym w przypadku każdej używanej aplikacji.

  Następnie przejdź do menedżera urządzeń w Windows. Rozwiń pozycje Karty graficzne i upewnij się, że dedykowane GPU jest prawidłowo rozpoznawane przez system. Jeśli Twoja karta nie jest tutaj widoczna, spróbuj przełożyć kartę w inne gniazdo na płycie głównej, odinstaluj i zainstaluj urządzenie ponownie w menedżerze urządzeń i/lub zaktualizuj sterowniki karty graficznej. Pamiętaj – jeśli nie jesteś pewny/pewna swoich działań, zawsze zalecam skonsultować się ze specjalistą IT, ponieważ istnieje ryzyko trwałego uszkodzenia sprzętu.

  Kolejny krokiem będzie ustawienie, aby aplikacja SolidWorks zawsze korzystała z dedykowanej karty graficznej. W tym celu należy w dolnym pasku Start wyszukać Ustawienia grafiki. Tutaj wyszukaj aplikację SOLDWORKS.exe ew. SolidWorks lub Dassault Systèmes SolidWorks, wejdź do jego opcji i wybierz pozycję Wysoka wydajność, która wskazuje model Twojej karty graficznej.

  

  Aby zdiagnozować, czy problem dotyczy karty graficznej, należy uruchomić narzędzie SOLIDWORKS Rx (dostępne w wyszukiwarce systemu Windows) i włączyć tryb programowego OpenGL. W tym trybie wydajność komputera spadnie, ale jeśli problem zniknie (np. model geometryczny będzie poprawnie wyświetlany), może to sugerować, że przyczyną jest karta graficzna.

  

  W kolejnej zakładce „Diagnostyka” sprawdzamy, czy pozycja Model karty wskazuje dedykowaną kartę graficzną do obsługi oprogramowania SolidWorks. Certyfikowane karty oraz sterowniki pod kątem używanego sprzętu sprawdzisz klikając tutaj.

  Jeśli w tym polu nie widzimy modelu naszej dedykowanej karty – może być coś w rodzaju Integrated GPU, Intel UHD Graphics itp. co oznacza, że SOLIDWORKS korzysta wtedy z karty zintegrowanej – wówczas musimy zmienić ustawienia. W zależności od producenta karty graficznej (NVIDIA czy AMD) należy zmienić zarządzanie jej wykorzystaniem w ich ustawieniach.

  • Panel sterowania NVIDIA
  
  
  • Ustawienia karty AMD Radeon
  
  

  Aby sprawdzić, czy sprzęt działa zgodnie z oczekiwaniami, można przeprowadzić test wydajności w SOLIDWORKS Rx (ostatnia zakładka) i porównać go z wynikami innych użytkowników. Po zakończeniu testu, wyniki można porównać klikając tutaj

  Wyszukaj specyfikację sprzętu, na przykład model procesora lub karty graficznej, i porównaj swoje wyniki z wynikami innych użytkowników. Jeśli mieszczą się one w odpowiednim zakresie, potwierdza to, że sprzęt działa prawidłowo.

  12. Ustawienia Windows

  • Opcje wydajności

  Prawym przyciskiem myszy wybierz Mój komputer, następnie Właściwości -> Zaawansowane ustawienia systemu -> w polu Wydajność wybierz Ustawienia -> tutaj zaznacz opcję Dopasuj dla uzyskania najlepszej wydajności.

  
  • Pamięć wirutalna

  W tym samym oknie co podpunkt wyżej, przejdź do zakładki Zaawansowane oraz wybierz przycisk Zmień w polu Pamięć wirtualna. W tym miejscu możemy zmienić rozmiar stronicowania, czyli innymi słowy możemy dodać systemowi operacyjnego dodatkową przestrzeń do przechowywania informacji, jeśli pamięć fizyczna RAM zostanie wyczerpana. Przy zaznaczeniu „Rozmiar niestandardowy” można wprowadzić wartość nie większą niż 3 razy ilości pamięci RAM na danej stacji (zaleca się 1,5-2 razy). Preferowanym rozwiązaniem jest oczywiście dołożenie pamięci RAM.
  

  
  • Kontrola konta użytkownika (UAC)

  Kontrola konta użytkownika (UAC) pozwala aplikacjom na wprowadzanie zmian w systemie. Nowsze wersje zostały przetestowane przy ustawieniu „Powiadamiaj mnie tylko wtedy, gdy aplikacje próbują wprowadzić zmiany na moim komputerze” i nie powinny wpływać na działanie SOLIDWORKS. Jednak w przypadku problemów z funkcjonalnością programu, szczególnie w starszych wersjach SolidWorks, może być to spowodowane tą opcją. Aby ją zmienić, wpisz „UAC” w wyszukiwarce systemu Windows, co otworzy odpowiednie okno. Następnie ustaw poziom powiadomień na „Nigdy mnie nie powiadamiaj, gdy:”.

  
  • • Opcje zasilania

  Przechodząc kolejno do Panel sterowania -> Sprzęt i dźwięk -> Opcje zasilania, można dostosować wydajność systemu w zależności od sposobu zasilania. Zmiana ustawień na „Wysoka wydajność” pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów komputera. Wybierając Zmień ustawienia planu, uzyskujemy dostęp do dodatkowych opcji, takich jak zarządzanie energią procesora.

  

  Można również PPM na ikonę baterii w prawym dolnym rogu paska Windows -> Ustawienia zasilania i uśpienia (w przypadku stacji mobilnych).

  

  14. „Uprość” swoje części lub złożenia

  SOLIDWORKS dysponuje specjalnym narzędziem Uprość, które pozwala na automatyczne wyszukanie pięciu typów operacji (poniżej) na podstawie obliczenia ich „nieznaczącej objętości” w oparciu o rozmiar komponentu lub wg wartości parametru operacji. Istotnym faktem jest możliwość zaznaczenia dwóch opcji – jedna, która ignoruje operacje mające wpływ na wiązania zlożenia oraz druga, która może stworzyć nam konfigurację wyprowadzoną.

   

  • • • Sfazowania
      • Wyciągnięcia: dodanie, dodanie z cienką ścianką, wycięcie, wycięcie z cienką ścianką (wyciągnięcia bazy i wyciągnięcia, które nie są ze statusem „na odległość” lub „płaszczyzna środkowa” nie są znajdowane)
      • Zaokrąglenia: o stałym rozmiarze symetryczne oraz asymetryczne, ściany bez parametru linii granicznej, o zmiennym promieniu (pełne zaokrąglenia nie są znajdowane)
      • Otwory: zwykłe oraz z kreatora otworów
      • Obroty (tylko w przypadku „W oparciu o objętość)

  Operacje złożenia nie są znajdowane przez narzędzie Uprość.

  
  Oryginał
  
  Uproszczony

  15. Narzędzie „Defeature”

  Podobnie jak narzędzie podpunkt wyżej, Defeature upraszcza modele, ale robi to w inny sposób, z innymi wynikami końcowymi. Za pomocą tego narzędzia można usunąć szczegóły ze złożeń, części wieloobiektowych oraz części jednoobiektowych poprzez usunięcie brył, operacji oraz ew. zastąpienie ich prostą, pustą bryłą. Puste bryły to obiekty bez definicji operacji ani historii (drzewo nie zawiera historii).

  Defeature stanowi idealne narzędzie w celu redukcji operacji, aby można było udostępniać modele osobom trzecim, z którymi niekoniecznie chcemy dzielić się historią operacji, a części same w sobie, żeby nie były edytowalne. W ostatnim kroku mamy wybór, czy chcemy utworzyć nowy dokument, dodac nową konfigurację czy od razu opublikować model do 3D ContentCentral.

  Dobrym przykładem użycia jest sytuacja, gdy mamy zaimportowany podzespół, który jest wymagający pod względem ilości trójkątów graficznych. Ponieważ nie mamy wtedy historii funkcji do uproszczenia, możemy użyć opcji „Sylwetka”, która tworzy uproszczony model na podstawie zarysów sylwetki komponentów i obiektów.

  
  Model pozbawiony historii operacji (defeature)

  16. Dobre praktyki dot. tworzenia wiązań

  • • • Podczas tworzenia wiąząń staraj się odnosić do komponentów lub odniesień, które są nieruchome. Gdy złożenie zbudowane jest z wielu komponentów lub odniesień, program potrzebuje więcej czasu na rozwiązanie ew. problemu i jest bardziej podatny na błędy.
      • Nie twórz odniesień cyklicznych, czyli takich, których zmiana powoduje nieprzerwaną pętlę przebudowań. Dodawanie kolejnych wiązań, które wzajemnie na siebie wpływają, doprowadzi do konfliktów, a SolidWorks będzie starał się przebudować i rozwiązać schematy odniesień cyklicznych. Gdy SolidWorks rozpozna odniesienie cykliczne, zostanie to wyświetlone w Ocenie wydajności.
      • Unikaj dodawania zbędnych wiązań. Oprogramowanie generalnie dopuszcza dodawanie takich – wszystkie rodzaje oprócz wiązania odległości i kąta. Jeśli pojawią się problemy, ten schemat wiązania jest trudniejszy do zidentyfikowania oraz zajmuje więcej czasu, aby go rozwiązać.
      • Naprawiaj błędy we wiązaniach, jak tylko się pojawią. Dodawanie nowych nigdy nie naprawi istniejących konfliktów.
      • Przed dodaniem wiązania, przeciągnij komponenty w przybliżoną poprawną pozycję i orientację. W ten sposób zwiększa się szansa, że oprogramowanie poprawnie ustawi komponenty, zgodnie z nasza intencją.
      • Jeśli dany komponent sprawia problemy, często łatwiej jest usunąć wszystkie jego wiązania i stworzyć je na nowo, niż diagnozować każdy z osobna. To jest szczególnie wskazane w przypadku konfliktów związanych z wyrównaniem lub przeciwnym wyrównaniem oraz konfliktów związanych z niewłaściwym kierunkiem wymiarów (możesz odwrócić kierunek, w którym wymiar jest mierzony).
      • Jeśli to możliwe, w pełni zdefiniuj pozycję każdej części w złożeniu, chyba że potrzebujesz, aby dana część była ruchoma do wizualizacji ruchu złożenia. Złożenia z wieloma współzależnymi stopniami swobody zajmują więcej czasu do rozwiązania, mają mniej przewidywalne zachowanie podczas przeciągania części i są podatne na błędy „niespodziewane” (błędy, które same się naprawiają podczas przeciągania). Przeciągnij komponenty, aby sprawdzić ich pozostałe stopnie swobody. Przeciąganie komponentu może czasem „wskoczyć” na miejsce i naprawić zaistniałe błędy.
      • Kiedy to możliwe, twórz wiązania w podzłożeniach, a nie w głównym złożeniu, aby skrócić czas przebudowy głównego złożenia.
      • Używaj ograniczeń ruchu oszczędnie, ponieważ ich rozwiązanie zajmuje więcej czasu (np. zaawansowane wiązanie odleglości – minimalna oraz maksymalna odległość).
      • Wygaszanie i przywracanie konfliktowych wiązań czasami naprawia pozostałe błędy. To kolejna dobra metoda w przypadku poszukiwania „winowajcy”.

  Co jeszcze warto rozważyć?

   

  • • Błędy w drzewie – rozwiązuj je, jak tylko się pojawią
    • Zmiana podzłożeń z elastycznych na nieruchome (duży wpływ na wydajność)
    • Zapisywanie gotowych złożeń jako części i zamiana za pomocą „Zastąp” na etapie projektu, później „Zastąp” z oryginałem + korzystanie z nich w nowych projektach
    • Zmiana obiektów powierzchniowych na obiekty bryłowe
    • Ograniczyć ilość szyków – unikać odniesień do elementów wynikających z szyku, rozważyć <opcję „Szyk geometrii” jeśli stosowne
    • Ograniczyć ilość luster – unikać odniesień do elementów wynikających z luster
    • Całkowite przeinstalowanie oprogramowania, wyczyszczenie rejestrów
    • Sprawdzić czy razem z SOLIDWORKS nie pracują inne zasobochłonne procesy
    • Skorzystaj z SOLIDWORKS Web Help