Każdy użytkownik PDM wie jak ważnym elementem jest karta danych. Jest źródłem wszelkich informacji o pliku w zakresie czysto technologicznym (materiał, masa etc.) oraz pozwala na szybki dostęp do informacji projektowych (konstruktora, czy rewizji danego dokumentu), ale czy możemy ułatwić sobie pracę jeszcze bardziej? Czy możemy umieścić na karcie jeszcze więcej „praktycznych” informacji? Może np. wymiarów gabarytowych części/złożenia projektu tak, żeby przekazać informację np. do działu transportu? Oczywiście, że możemy!
W firmach bardzo często w mowie potocznej posługuje się wymiarami gabarytowymi czy to w przypadku produkcji: Blacha „trójka” X na Y, czy też transportu: „Jaki będzie rozmiar tej paczki? X na Y na Z.” Dostęp do tych wymiarów może być dużo łatwiejszy przez kilka kliknięć.
Wymiary gabarytowe mogą być uzyskane w SOLIDWORKS poprzez tzw. Ramkę graniczną o której pisaliśmy już na naszym blogu (Artykuł – Ramka Graniczna).
W tym artykule zostanie przedstawione w jaki sposób wykorzystać ramkę w PDM, pokazać te właściwości na karcie danych, oraz jak dostosować szablony części i złożenia, aby jak najbardziej usprawnić pracę.
Dostosowanie zmiennych PDM dla właściwości dostosowanych ramki granicznej
Ramka graniczna generuje 4 dodatkowe właściwości dostosowane w pliku SOLIDWORKS:
- 3D-Całkowita długość ramki granicznej,
- 3D-Całkowita szerokość ramki granicznej,
- 3D-Całkowita grubość ramki granicznej,
- 3D-Całkowita objętość ramki granicznej.
Należy utworzyć zmienne dla tych właściwości (Jak mapować właściwości dostosowane pisaliśmy w tym artykule.)
Dla przykładu utworzono zmienną G_Długość z blokiem CustomProperty oraz atrybutem 3D-Całkowita długość ramki granicznej. Podobnie należy postąpić z pozostałymi właściwościami pochodzącymi z ramki granicznej.
Edycja karty danych plików SWX (SOLIDWORKS)
W zależności jakie projekty kart znajdują się w firmie należy dokonać edycji karty plików części oraz złożenia SWX.
Należy dodać 4 nowe pola z wartościami nowo utworzonych zmiennych podanych wyżej – dla przykładu na zrzucie ekranu dodano na karcie danych nową zakładkę GABARYTY, na której utworzono te pola wraz z legendą.
Najlepszym rozwiązaniem będzie ustawienie tych pól jako „Tylko do odczytu”, tak aby nie można ich było edytować.
Karta jest gotowa. Przejdźmy więc do testów. Uruchamiamy SOLIDWORKS i tworzymy dowolną część, a następnie dodajemy ramkę. (Wstaw -> Geometria odniesienia -> Ramka graniczna).
Zapisujemy plik do lokalizacji wewnątrz PDM.
Po zapisie do PDM powinna zostać wyświetlona karta danych pliku. Przejdźmy od razu do zakładki Gabaryty. Jak widać wymiary zostały zaciągnięte poprawnie – należy pamiętać, że wymiary podane na karcie danych są zgodne z wymiarami szablonu części (w tym przypadku MMGS).
UWAGA! – Dodanie ramki granicznej w ten sposób będzie wyświetlało wymiary gabarytowe wyłącznie dla konfiguracji w której została wykonana ramka graniczna (konfiguracja @ będzie pusta). Jeśli nie korzystamy z konfiguracji należy zmodyfikować szablony części i złożenia w taki sposób, aby konfiguracja @ zaczytywała dane z konfiguracji domyślnej co zostanie przedstawione w dalszej części artykułu.
Modyfikacja szablonów części i złożenia (w przypadku nie korzystania z konfiguracji)
W momencie kiedy nie korzystamy z konfiguracji w SW główną konfiguracją z punktu widzenia PDM jest @. Jako, że ramka graniczna jest dodawana dla konkretnych konfiguracji aby wygenerowane przez nią wymiary były widoczne w tej właśnie konfiguracji należy dokonać edycji szablonów części i złożenia.
- Otwieramy szablon części lub złożenia (plik o rozszerzeniu .prtdot lub .asmdot znajdujący się w specjalnym katalogu w PDM – najprawdopodobniej do modyfikacji szablonów będą wymagane odpowiednie uprawnienia).
- Dodajemy dowolne wyciągnięcie pliku i tworzymy ramkę graniczną, a następnie usuwamy to wyciągnięcie oraz jego szkic. Ważne, aby nie była zaznaczona opcja usunięcia potomków tak jak na poniższym zrzucie ekranu.
Po tej operacji w drzewie pozostaje wygaszona ramka graniczna.
- Przechodzimy do właściwości dostosowanych specyficznych dla konfiguracji. Jak widać dodały się tam właściwości dostosowane ramki granicznej.
Należy skopiować właściwości z zakładki „Specyficzne dla konfiguracji” do zakładki „Dostosowany”. Aby to zrobić najprościej zaznaczyć wszystkie 4 wiersze z tymi właściwościami, skopiować je (skrót CTRL+C) i wkleić (skrót CTRL+V) na dół listy w zakładce “Dostosowany”.
Po przekopiowaniu wszystkich wartości i zapisaniu szablon jest gotowy. Po utworzeniu nowej części/złożenia poprzez tak skonfigurowany szablon wartości ramki granicznej będą się automatycznie aktualizowały, a także będą widoczne w konfiguracji @.
