SWOOD CAM rozszerza funkcjonalność oprogramowania SWOOD dając możliwość tworzenia programów obróbkowych na maszyny CNC. W niniejszym artykule opiszę w jaki sposób użytkownik może stworzyć prostą obróbkę i zapisać ją we własnej bibliotece strategii obróbkowych.
Krok 1
Po zaprojektowaniu własnego mebla za pomocą narzędzi jakie oferuje SWOOD Design, należy otworzyć część (formatkę), dla której chcemy wygenerować kod obróbkowy.
W tym przypadku będzie to lewy bok.
Po otwarciu tego pliku warto zwrócić uwagę na to, że w drzewie operacji FeatureManager wyświetlane są operacje takie jak obróbka, kołek czy mimośród. Operacje te powstają na skutek dodania inteligentnych złącz czy okuć na poziomie złożenia. I to właśnie dzięki nim w bryle powstają różnego rodzaju otwory pod kołki, rowki pod plecy czy wycięcia.
Krok 2
Z zakładki SWOOD CAM należy wybrać komendę Ustawienia programu, w celu rozpoczęcia definiowania obróbki.
Należy utworzyć Nowy program oraz wybrać postprocesor dedykowany do danej obrabiarki CNC.
Po zaakceptowaniu, na zakładce PropertyManager pojawi się ikonka SWOOD CAM.
Krok 3
W następnym etapie należy zdefiniować przygotówkę oraz początek układu współrzędnych. Aby to zrobić wybieramy komendę Pozycjonowanie komponentów.
W odpowiednich polach należy wskazać początek układu współrzędnych części, określamy kierunek osi X,Y,Z oraz definiujemy ewentualne naddatki oraz odsunięcia formatki. Dodatkowo użytkownik jest w stanie zmienić Stop, czyli miejsce na stole maszyny gdzie umieszczona jest formatka.
Krok 4
Następnym krokiem jest zdefiniowanie oraz wybór narzędzia. Czynności te wykonuje się z poziomu Biblioteki narzędzi. W SWOOD CAM użytkownik jest w stanie zdefiniować całą gamę narzędzi wykorzystywanych w przemyśle meblarskim, np. wiertła, frezy czy piłki. Każdemu narzędziu można między innymi przypisać nazwę czy numer, aby było prawidłowo identyfikowane na maszynie oraz parametry obrotów czy posuwów.
Po zdefiniowaniu narzędzia wystarczy je przeciągnąć w obszar graficzny.
Krok 5
Pierwszą obróbką jaka zostanie dodana będzie frezowanie konturu zewnętrznego.
W tym celu z narzędzi SWOOD CAM wybieram Frezowanie. W oknie dialogowym wskazuję narzędzie, którym będę chciał frezować, a następnie wybieram operację obróbki konturu.
W kolejnym oknie użytkownik jest w stanie zdefiniować dokładne parametry przebiegu obróbki. Może zatem między innymi określić sposób wejścia oraz wyjścia narzędzia, wartość zachodzenia, poziomy obróbki czy poziom bezpieczny. Po zakończeniu definicji akceptujemy nasz wybór.
Krok 6
Obróbka wiercenia może być dodana na kilka sposobów. W tym przypadku opiszę jak można ją dodać poprzez wykorzystanie agregatu wiercącego. Przechodzę zatem do biblioteki agregatów. Agregaty mogą być wyposażone w kilkadziesiąt głowic
z zamocowanymi narzędziami. Głowice mogą być ustawione zarówno w pionie jak
i poziomie oraz w różnych kierunkach. Obróbka może być zatem przeprowadzana od góry oraz od dołu formatki. Głowice wiertarskie agregatów zazwyczaj są rozstawione w specyficznych odległościach, dzięki czemu jest wierconych kilka otworów na raz. Po definicji agregatu, wystarczy go przeciągnąć z biblioteki w obszar graficzny.
Krok 7
Dodając agregat do obróbki danej części należy pamiętać o tym, czy rozmiary zamocowanych w głowicach wierteł odpowiadają średnicom otworów
w płycie. Jeśli tak będzie, to po wyborze operacji wiercenia oraz wskazaniu agregatu program sam rozpozna, które wiertła zostaną wykorzystane w obróbce oraz zoptymalizuje ją, aby czas obróbki był jak najkrótszy.
Krok 8
Aby w przyszłości zaoszczędzić czas i nie definiować obróbki od nowa, wystarczy skorzystać już z wcześniej utworzonego szablonu. W tym przypadku będzie to automatyczne wiercenie. Zaznaczam zatem w drzewie operacji utworzoną wcześniej obróbkę otworów i zmieniam jej nazwę na autowiercenie. Następnie z drzewa operacji przeciągam je do biblioteki obróbek.
Krok 9
Gdybyśmy chcieli wykorzystać to autowiercenie w kolejnych formatkach, wystarczy przeciągnąć je w obszar graficzny. Wraz z obróbką zostanie dodany przypisany do niej agregat. W tym przypadku wykorzystam zdefiniowaną przeze mnie wcześniej obróbkę wycięcia rowka piłką. Przeciągam ją zatem z biblioteki bezpośrednio na dolną ściankę rowka.
Krok 10
Po zakończeniu definiowania obróbki można przejść do podglądu symulacji.
Krok 11
Jeśli przebieg obróbki nam odpowiada, przechodzimy do generowania programu NC, który możemy od razu przesłać na obrabiarkę sterowaną numerycznie.
