SOLIDWORKS: Jaki format pliku neutralnego wybrać do importu?

Jeżeli współpracujemy z osobą/firmą, która używa innego oprogramowania, to często jedynym rozwiązaniem płynnej pracy jest wymiana danych poprzez pliki neutralne. Oczywiście w miarę możliwości, powinniśmy zawsze starać się pracować na plikach SolidWorks, ze względu na posiadanie pełnej informacji o modelu (materiał, drzewko historii, zmienne, itd.). Jeżeli nie mamy takiej możliwości, to mamy do wyboru kilka różnych typów plików, który wybrać?

W zasadzie, to na każdy plik neutralny w którym zapisywane są powierzchni i/lub bryły, będzie dobrym wyborem, ale niektóre z nich posiadają pewne cechy, ze względu na które powinniśmy je wybierać w pierwszej kolejności. Kolejną rzeczą jest wynik importu, może się okazać, że po imporcie nasz model jest uszkodzony w mniejszym lub większym stopniu.

Jądro graficzne

Niektóre programy mają własne jądra graficzne, ale duża część korzysta z gotowych silników graficznych i na nich opiera swoje programy CAD. Najpopularniejsze z nich to Parasolid na którym jest oparty SOLIDWORKS, wczesne wersje SolidEdge czy Unigraphics. Drugie z nich to jądro ACIS, którego używa między innymi AutoCAD (wczesne wersje Inventor) czy IronCAD.

Przekazywane dane

Kolejna rzecz, to dane jakie są zachowywane w plikach. Można je podzielić na:

1.Nagłówek w którym jest zachowana informacja o formacie pliku, nazwie pliku, rozmiarze, itd.

2.Zestaw instrukcji (operacje), czyli drzewko historii modelu, które jest specyficzne dla każdego programu i jądra graficznego.

3.Baza danych (wynikowa bryła), czyli to co widzimy na ekranie komputera.

Formaty plików

Jak wiemy, większość programów pracuje na swoich rozszerzeniach plików, w których są zapisywane dane w sposób możliwy do odczytania przez ten program. Są to tak zwane pliki natywne danego programu. Dla przykładu takim plikiem będzie plik części SolidWorks zapisany w rozszerzeniu *.sldprt lub plik części Catia zapisany w rozszerzeniu *.catpart.

Są również tak zwane pliki neutralne dzięki którym możemy przekazywać część danych pomiędzy różnymi programami (rezygnując z danych zapisanych w specyficzny sposób, czy właściwości modelu, a nie pliku).

Parasolid (*.x_t, *.x_b) – ten rodzaj plików neutralnych jest oparty o jądro graficzne Parasolid. Jako, że jest to plik neutralny, to zawiera tylko informacje geometryczne (ściany, krawędzie, wierzchołki), nie zawiera natomiast właściwości geometrii (materiał, masa) czy drzewka historii budowy modelu.

STEP (*.stp, *.step) – czyli Standard for the Exchange of Product Data [standard wymiany danych produktu] jest plikiem ustandaryzowanym dla interpretacji geometrii CAD. Format stworzony do odczytu danych przez wiele systemów CAD, ale również do archiwizowania plików czy opisywania cyklu życiowego modelu.

IGES (*.igs, *.iges) – czyli Initial Graphics Exchange Specification [wstępna specyfikacja wymiany grafiki]. Plik stworzony do wymiany danych graficznych pomiędzy systemami.

ACIS (*.sat) – jest systemem modelowania 3D obsługującym krzywe, powierzchnie i bryły. Został zaprojektowany jako silnik geometrii 3D, ale bez narzędzi do modelowania. W swojej technologii modelowania jest podobny do Parasolid.

Wybór rozszerzenia.

Dlatego jeżeli nie możemy skorzystać z plików natywnych SolidWorks, ale mamy możliwość wyboru i/lub poproszenia osoby od której dostajemy pliki o konkretny format pliku, to powinniśmy wybierać je w kolejności: Parasolid, STEP, ACIS i na końcu IGES.

Natomiast sam wybór rozszerzenia nie gwarantuje nam poprawnej topologii modelu, ponieważ zależy to od wielu czynników. Przede wszystkim od silnika eksportu programu na którym generujemy plik oraz silnik importu programu na którym plik wczytujemy. Poza tym warto zwrócić uwagę na tolerancję budowy modelu (w obu programach powinna być ustawiona ta sama wartość, ponieważ czasami się okazuje, że program w którym importujemy plik, nie jest w stanie połączyć powierzchni, ze względu na zbyt niską wartość tolerancji). Częstym problemem jest też to, że programy potrafią mieć unikatowe operacje i inne formaty mają problem z ”przetłumaczeniem” geometrii na swój „język”. Z tych i innych przyczyn może się również okazać, że w modelu pojawiają się przerwy między ścianami i/lub brakuje całych ścian. W takich przypadkach trzeba będzie się posiłkować odtwarzaniem geometrii przy pomocy modelowania powierzchniowego.